ظلم به آزادی

ظلم، نزد اهل لغت و بسیاری از دانشمندان، قرار دادن چیزی است در غیر موضع خودش و تحقق این قرار دادن نابجا، گاهی برای کم گذاردن و تفریط است و گاهی به سبب زیاده روی و افراط.

مثلاً آزادی از نعمت های بزرگ خداوند است که به مردم اعطا فرموده است و باید آنان با اندازه گیری صحیح و دور از افراط و تفریط از آن برخوردار باشند، پس اگر حکومتی مانند بعضی از زمامداران کشورهای غرب امروز در زمینه ی آزادی به افراط گرایش یابند و به نام آزادی، ناپاکی ها و بی عفتی ها را مجاز اعلام نمایند با این عمل به آزادی و ملت خود ستم نموده اند و نسل جوان کشور را به سقوط و تباهی سوق داده اند.

همچنین اگر حکومتی از آزادی صحیح و عاقلانه جلوگیری کند و در مملکت اختناق به وجود آورد، مانند بعضی از حکام مستبد که دست نشانده ی غربی های استعمارگرند(!) او نیز با اعمال استبدادی خویش به آزادی و به مردم ظلم نموده و سد راه تعالی جامعه شده است و نمی گذارد اشیا در موضع واقعی خود استقرار یابند و از افراط و تفریط مصون بمانند. 

.

.

.

تاریخ، بارها و بارها، این حقیقت را اثبات کرده است که دنیا ممکن است با کفر ادامه یابد اما با ظلم قابل دوام نیست:

الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم

بررسی گناهان کبیره، علی محمد حیدری نراقی