پیدایش جهان

سپس خدای عزیز فضا را شکافت ، گوشه های آن را باز نمود، راههای آن را گشود، آنگاه در هوا آب را که متراکم ، متلاطم و دارای امواج خروشان بود بیافرید و آن را در میان باد عاصف (طوفان زا) و قاصف (موج شکن) قرار داد، سپس به ابر دستور داد آب را حرکت دهد و بخوبی از آن حفاظت کند و در جای خود قرارش دهد. هوا در زیر ابر آغوش گشاده ابر و آب را در بر می گیرد. سپس خدا بادی را وزید که روزنه های ابر را خشکانید و مأمور حرکت ابر شد، مسیر باد را سریع قرار داد و آن را دور ساخت سپس دستور داد آب های فراوان ذخیره شده را حرکت دهد و امواج دریا را شدت بخشد آنگاه همانند آب فروش ، آب ها را حرکت دهد در نتیجه آب ها مخلوط گردید تا جائی که در اثر شدت حرکت آب ، مواد معدنی آن نشست و خاشاک آن بصورت کف درآمد و آب بالا آمد.خدا کف ها را درهوا بالا برد و در فضائی وسیع پراکنده ساخت سپس طبقات هفتگانه فضا را از آن بوجود آورد. زیر کفی که از دریا به آسمان رفته بود بستری از باد قرار داد که فرو ریزد و بالای آن را سقفی قرار داد که از آن حفاظت کند. آسمان بلندی که نه ستون دارد و نه لنگر که آن را حفظ کند ، سپس به وسیله ی ستارگان و نورافکنهای خیره کننده آن را زینت داد. در میان آسمان چراغی نورانی (خورشید) و ماهی درخشان پدید آورد. همه ی این زینت ها در یک فلک ، یک سقف و یک لوح در حرکت هستند.

نهج البلاغه / خطبه ی اول