عجائب خفاش از نگاه امام علی (ع)

  

سپاس خدائی را که علامت ها از معرفی کردن عمق وی عاجز است و عظمتش افکار را از درکش منع می کند، به همین جهت راهی به انتهای ملکوت خدا نمی یابی. خدائی ست بر حق و آشکار، ثابت و آشکارتر از آن است که چشم ها او را درک کنند. عقل ها نمی توانند با علامت گذاری او را تصور کند. زیرا منتهی به نمونه داشتن می گردد. اوهام نمی توانند او را بسنجند، چه شبیه پیدا می کند. خدا موجودات را بدون داشتن نمونه و یا مشورت با مشاوری و یا کمک گرفتن از همکاری خلق کرد. خلقت جهان به امرش پایان پذیرفت و تسلیم دستور وی گردید، نه به دفاع پرداخت و نه به مخالفت. از ریزه کاری های قدرت خدا و عجائب حکمت وی، ریزه کاری هائی است که در خلقت خفاش ها می بینیم. نوری که آشکار می شود، همه جا را پرتو می افکند ، خفاش را در مضیقه قرار می دهد و تاریکی که همه چیز را جمع می کند خفاش را آزاد می گذارد. راستی چگونه چشم های خفاش از بهره بردن از نوری که وسیله ی راهنمائی راه های بشر است و طریق سود و زیان را نشان می دهد و بر اثر نور جلال و عظمت عیب ها را درک می کند و طرد می نماید، عاجز است؟! او ناگزیر است در پناهگاه خود در روز روشن و درخشان بخوابد ( تا چشم هایش سالم و از نور خورشید که برای دیگران نفع دارد و برای وی ضرر در امان باشد). خفاش در روز پلک های چشمش سست است و روی هم قرار گرفته (خوابیده) است و شب برای او چراغی است که از آن بهره می برد و دنبال رزق خود می رود. نه تاریکی شب به او دیدن می دهد و نه ظلمت شب او را از بهره گرفتن از نور باز می دارد. آنگاه که خیمه ی شب برطرف می گردد، روز آشکار می شود، نور خورشید می درخشد، به آشیانه اش پناه می برد، چشم های خود را روی هم میگذارد و رزقی را که در تاریکی شب به دست آورده می خورد. منزه است خدائی که شب را برای او روز قرار داده و موقع جمع آوری رزق و روز را موقع سکونت و آسایشش. خدا برای خفاش از گوشتش بال خلق کرده که به هنگام نیاز به وسیله ی آن پرواز کند. گویا بال های او دو قطعه ی گوش است. نه پر دارد و نه بال بزرگ. وقتی نگاه کنی جای رگ ها را به خوبی می بینی. این بال ها نه نازک است که شکافته شود و نه کلفت است که جسم خفاش را سنگین کند.خفاش که پرواز می کند، فرزندش را خوب به بغل گرفته است، با او می نشیند و همراهش پرواز می کند. بچه از مادرش جدا نمی گردد تا بدنش نیرومند گردد و بتواند با پر و بال خود پرواز کند و راه به دست آوردن رزق و صلاح خود را درک کند. منزه است خدائی که تمام موجودات را بدون اینکه نمونه ای از خالقی مانده باشد خلق کرده است( نهج البلاغه / خطبه ی شماره ی ۱۵۴). 

همانطور که می دانید خفاش ها پستاندار هستند، در واقع تنها پستاندارانی که بال دارند و قادر به پرواز کردن هستند. نام علمی آنها Chiroptera بوده و به معنی "دست های بال مانند" است. بال های خفاش با بال های بقیه پرندگان متفاوت است و به گونه دیگری ساخته شده، اما در عوض پوست بالهای خفاش جنسی شبیه چرم دارد و دارای خاصیت ارتجاعی است که باعث می شود بالهایش در طول استخوان هایی که دست ها و انگشتان خفاش را حرکت می دهند کشیده شود. همانند بقیه پستانداران، خفاش ها نیز دندان و مو دارند و برای ادامه زندگی نسل شان بچه می زایند. هنگامی که یک خفاش ماده آماده به دنیا آوردن نوزاد است، موقعیت و حالت قرار گرفتنش را طوری تنظیم می کندکه بتواند به طور عمودی از سرش آویزان بماند، به این منظور که درست در لحظه تولد، بچه اش را با دم خود بگیرد. بچه خفاش توسط مادرش برای مدتی طولانی پرستاری و مراقبت می شود. خفاش های مادر، بچه هایشان را نزدیک خود نگه می دارند و برای گرم نگه داشتن و حفاظت از بچه هایشان بالهای خود را به دور آنها می پیچند. در شب، یک نوزاد خفاش، برای یافتن غذا به موهای تن مادرش می چسبد و همراه او می رود. وقتی که وزن بچه خفاش سنگین شود، مادر به تنهایی برای یافتن غذا می رود و آنرا را برای بچه به لانه می آورد. این روش ادامه پیدا می کند تا زمانی که خفاش جوان چهار هفته از تولدش بگذرد و خودش بتواند شروع به شکار کند و به همراه مادر برای یافتن غذا به بیرون از محل زندگی بروند. خفاش ها در آب و هوای سرد ممکن است در بهار و پاییز کوچ کنند، سرپناهی را در غارها پیدا کرده و به خواب زمستانی بروند. در پاییز، وزن خفاش ها زیاد می شود و لایه ای از چربی به بدنشان اضافه می شود. اگر خفاشی قبل از رسیدن بهار و گرم شدن هوا از خواب زمستانی بیدار شود، به احتمال خیلی زیاد از گرسنگی خواهد مرد. می دانید چرا ؟ به این دلیل که متابولیسم بدن خفاش ها به گونه ایست که وقتی بیدار هستند بسیار سریع ذخیره غذایی شان مصرف شده و به پایان می رسد.
 75% از خفاش ها از حشرات و بی مهرگان دیگر تغذیه می کنند. تعداد پشه ها و دیگر حشراتی که روزانه خفاش ها می خورند باور نکردنی است. یک خفاش می تواند هر شب بین 1000 تا 3000 حشره را بخورد! در نواحی گرمسیری، تنها تعداد کمی از خفاش ها موفق به خوردن قورباغه، ماهی یا پرنده ای کوچک به عنوان غذا می شوند. بقیه خفاش ها شهد گلها را می نوشند، گرده گلها را می خورند و یا از میوه ها تغذیه می کنند. در نواحی گرم و مرطوب مرکزی و جنوبی آمریکا، نوعی خفاش خون آشام منفور وجود دارد که از خون پستانداران و پرندگان تغذیه می کند. اما فراموش نکنید، فقط یک نوع از خفاش ها این گونه هستند. خفاش ها عملا حیوانات بی آزار و کمرویی هستند. تا جایی که دانشمندی رفتار خفاش ها را به "موش های بزرگ بالدار" تشبیه کرده است. اصولآ پرندگان بعد از پرواز در جایی فرود می آیند، در حالیکه خفاش ها به جایی آویزان می شوند. هنگام استراحت پرندگان بالهایشان را جمع می کنند، اما خفاش ها بالهایشان را به دور بدنشان می پیچند( http://www.senmerv.com)