شوق پرواز

  

همچون پرنده که با شکوه به پرواز در می آید، بال می گشاید و پرواز کنان می گذرد، می چرخد و آرام بر هوا می لغزد، آدمی را نیز هوای پرواز در سر است، تا دور شود، راهش را بیابد و در آرامش به جستجو پردازد. همچون پرنده که بر زمین می نشیند، بال جمع می کند، دانه بر می چیند، به تور صیاد و دام خطر می افتد، ‌آدمی نیز باز می گردد، آماده تا خود را به زندگی و تقدیر خویش سپارد. شاملو