نگاه رحمت تو

خداوندا.. به آن کسان که تو را خواهند و تو را خوانند، با نگاه رحمت بنگری و آنان را که دست التماس و استدعا به درگاه تو گشوده اند، نومید نسازی.

هم اکنون ما تو را خواهیم و تو را خوانیم و به امید نگاه رحمت تو دیده به آسمان ها دوخته ایم ... حضرت سجاد (ع)

سحر سه‌شنبه 6 مرداد 1388 ساعت 03:04 ب.ظ

نظرات 2 + ارسال نظر

جو چهارشنبه 7 مرداد 1388 ساعت 03:46 ق.ظ

سحر عزیز، فرق است میان انچه که از خداوند خواهیم و انچه که فقط او داند نیاز واقعی ماست. با قبول و پذیرش این واقعییت تنها یک دعا باقی خواهد ماند و ان سپاسگذاردن به درگاه ابدیست از برای تعیین سرنوشت ما انطور که خود داند و بس.

« بار خدایا! تو بهترین انس گیرندگان با دوستان خود هستی! تو حاضرترین کسانی هستی که از اعتماد کنندگانت حمایت می کنی. از کارهای پنهانی آنان آگاهی. از افکار درونی آنان خبرداری، از حدود بینائی آنان مطلعی. بنابراین اسرار مردم برای تو آشکار است، ...
بار خدایا اگر از درخواست خسته شدم و یا از درخواستم چشم پوشیدم مصلحت مرا به من نشان بده و فکرم را به آنچه مایه ی تقویت عقلم می گردد متوجه کن ... »
خلاصه ای از خطبه ی ۲۲۰ نهج البلاغه (راه انس گرفتن با خدا) .

اینکه سپاسگزار باشیم و در تمام امور به خدا توکل کنیم کاملا صحیح است! اما به نظرم قبول و پذیرش این واقعیت( تعیین سرنوشت به دست پروردگار) نباید مانعی باشه برای دعا کردن. دعا شخصیت انسان رو می سازه و بی شک راهی برای نزدیک شدن و دوستی با خداست!

مریم چهارشنبه 7 مرداد 1388 ساعت 08:52 ب.ظ http://najvayeney.blogfa.com

(ما که چشممان به سپیدی میرود و ندایی نمیشنویم..)
رحمتش را با هاله ای از دانش خاص خود ارزانی مان میکند و ما آن دانایی را نمیدانیم
و البته همین نادانایی ماست که بهشت و دوزخ را معنا میدهد..
همچنان دست به دعا می مانیم و چشم بر رحمتش داریم